Państwowa Inspekcja Pracy przedstawiała raport dotyczący przyczyn wypadków przy pracy w 2011 r. Inspektorzy pracy w ubiegłym roku zbadali okoliczności i przyczyny 2370 wypadków przy pracy. Wśród przyczyn wypadków dominowały tzw. przyczyny ludzkie (46,8%), w tym przede wszystkim nieprawidłowe zachowanie się pracownika zaskoczonego niespodziewanym zdarzeniem. Przyczyny określone jako organizacyjne (42%) dotyczyły w przeważającej mierze sfery niewłaściwej ogólnej organizacji pracy. Podobnie jak w latach poprzednich najmniejsza liczba stwierdzonych przyczyn związana była z wadami konstrukcyjnymi lub niewłaściwymi rozwiązaniami technicznymi i ergonomicznymi czynnika materialnego. Przyczyny techniczne stanowiły 11,2% ogółu ustalonych przyczyn wypadków przy pracy.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 01 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania (Dz. U. z 2009 r. Nr 105, poz. 870) nakłada na pracodawcę, którego pracownik uległ wypadkowi, następujące obowiązki:

• udzielenie poszkodowanemu pierwszej pomocy
• zabezpieczenie miejsca wypadku
• analiza okoliczności oraz przyczyn wypadku
• sporządzenie odpowiedniej dokumentacji
• zastosowanie środków zapobiegawczych

Protokół powypadkowy powinien być przygotowany w ciągu 14 dni od momentu zgłoszenia zdarzenia przez poszkodowanego.

Ważne przepisy Kodeksu Pracy

Art. 208.  KP
§ 1. W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują pracę pracownicy zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracodawcy ci mają obowiązek:

1. współpracować ze sobą,
2. wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu,
3. ustalić zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla zdrowia lub życia pracowników.
4. informować siebie nawzajem oraz pracowników lub ich przedstawicieli o działaniach w zakresie zapobiegania zagrożeniom zawodowym występującym podczas wykonywania przez nich prac.

§ 2. Wyznaczenie koordynatora, o którym mowa w § 1, nie zwalnia poszczególnych pracodawców z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy zatrudnionym przez nich pracownikom.

Art. 226 Kodeksu Pracy
Pracodawca:

1. ocenia i dokumentuje ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą oraz stosuje niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko,
2. informuje pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.

Art. 2373  Kodeksu Pracy
§ 1. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie. Szkolenie pracownika przed dopuszczeniem do pracy nie jest wymagane w przypadku podjęcia przez niego pracy na tym samym stanowisku pracy, które zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z tym pracodawcą kolejnej umowy o pracę.

§ 21. Pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.

§ 3. Szkolenia, o których mowa w § 2, odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy
.

Art. 23711 Kodeksu Pracy
§ 2. Pracodawca – w przypadku braku kompetentnych pracowników – może powierzyć wykonanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonanie zadań służby bhp, o którym mowa w § 1, a także specjalista spoza zakładu pracy powinni spełniać wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zadań służby bhp oraz ukończyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników tej służby.